Zorunlu askerlikten muafiyetlerini sağlayacak yasanın siyonist meclisten (Knesset) bir türlü geçmemesi üzerine başlayan gerilim, asker kaçağı oldukları iddiasıyla 3 Haredi gencin tutuklanmasıyla zirveye ulaştı. Bu tutuklamaların ardından Haredi cemaatleri, işgal altındaki Askalan, Bnei Brak, Beyt Şemeş ve Batı Kudüs'te kitlesel gösteriler düzenleyerek rejime meydan okudu.
Özellikle Batı Kudüs'ün en işlek caddelerinden birini hedef alan Harediler, yolları trafiğe kapatarak hayatı durma noktasına getirdi. Siyonist projenin temel dayanağı olan militarizme karşı net bir tavır sergileyen protestocular, her zaman olduğu gibi, "Orduya hizmet etmektense ölürüz!" sloganlarıyla direnişlerini haykırdı. Göstericilerin araçların önüne oturarak geçişleri engellemesi, zaman zaman Siyonist yerleşimcilerle aralarında gerginliğe sebep oldu.
Daha önceki gösterilerde orantısız güç kullanarak saldıran işgal polisinin bu defa göstericilere doğrudan müdahale etmekten çekinmesi, rejimin kendi içindeki bu isyan karşısındaki acziyetini gözler önüne serdi. Polisin yaptığı "gösteri yasa dışıydı, bize şişe fırlattılar" şeklindeki cılız açıklama, sahadaki pasiflikle birleşince inandırıcılığını yitirdi.
Bu isyan dalgası, Tel Aviv'deki siyaseti de alt üst etti. Netanyahu'nun koalisyon ortakları olan Haredi partileri Birleşik Tevrat Yahudiliği ve Şas, hükümetten çekildiklerini ilan etti. Bu gelişmeyle birlikte 120 sandalyeli mecliste 50 vekile düşen Netanyahu hükümeti, bir azınlık hükümetine dönüşerek meşruiyetini büyük ölçüde yitirdi.
Siyonist meclisin 27 Temmuz'da tatile girecek olması, Netanyahu'ya geçici bir nefes aldırsa da, sonbahara kadar sürecek bu krizin, yapay bir proje olan işgalci varlığın temellerini derinden sarstığı ve iç çürümenin hangi boyutlara ulaştığını gösterdiği belirtiliyor. Netanyahu'nun bu süreçte çöken koalisyonunu kurtarmak için atacağı adımlar, siyonist rejimin geleceği açısından kritik bir önem taşıyor.
