İsrail Dışişleri Bakanı Gideon Sa’ar, 11 Mayıs 2025 günü yaptığı açıklamada, Suriye ile ilişkilerde yeni bir döneme kapı aralayabilecek mesajlar verdi. “İyi ilişkiler kurmak istiyoruz, istikrar istiyoruz, doğal olarak güvenlik endişelerimiz var. Mevcut rejime karşı şüpheci olmamız için sebeplerimiz var” diyen Sa’ar, İsrail’in aylardır sürdürdüğü tehdit ve saldırı politikalarının ardından yumuşama işareti verdi.
Bu açıklama, Ahmed el-Şarâ liderliğindeki yeni Şam yönetiminin diplomasiyi önceleyen ve çok taraflı temasa dayalı stratejisinin etkilerini göstermeye başladığı bir döneme denk geldi. Şarâ, Paris, Abu Dabi ve Riyad temaslarında “Golan gerilimini düşürmek” niyetini beyan etmişti.
Aylara Yayılan Gerilim: Saldırılar ve Sert Söylemler
Aralık 2024’te Esed rejiminin devrilmesiyle başlayan yeni dönemde, İsrail tarafı art arda sert beyanatlar vermiş, Şam çevresi ve ülkenin batısındaki kritik üsleri hedef alan onlarca hava saldırısı gerçekleştirmişti. Bu süreçte Netanyahu yönetimi “süresiz askerî mevcudiyet”, “Dürzîleri koruma” ve “İran varlığına karşı önleyici vuruşlar” gibi gerekçelerle Suriye topraklarına yönelik operasyonlarını meşrulaştırmaya çalışmıştı.
Özellikle Mart 2025’te Savunma Bakanı İsrael Katz’ın “rejim Dürzîlere dokunursa askerî müdahale ederiz” çıkışı, diplomatik gerilimi tırmandırmıştı. Aynı dönemde IDF (İsrail Savunma Kuvvetleri), Golan’ın doğusunda fiilî bir “güvenlik sahası” oluşturarak BM hattı ötesine geçildiğini ilan etmişti.
Şam Yönetimi Süreci Serinkanlı Yürüttü
Tüm bu baskı ve müdahalelere karşın, Ahmed el-Şarâ yönetimi karşılıklı çatışma tuzağına düşmeden süreci diplomatik yollarla yönetmeye çalıştı. Azınlıklara teminat, silahlı grupları orduya entegre etme ve uluslararası camiada meşruiyet arayışları bu stratejinin temel taşlarını oluşturdu. Türkiye ve Körfez ülkeleriyle kurulan ilişkiler, bu yeni dönemde Şam’ın dış politika vizyonunu güçlendirdi.
Mayıs 2025’e gelindiğinde İsrail cephesinden gelen ton değişimi, Suriye’deki yeni yönetimin tansiyonu düşürme politikasının karşılık bulduğunu gösteriyor. Ancak Golan’daki statü, İran-Hizbullah dosyası ve IDF’nin bölgedeki askerî varlığı gibi temel başlıklar hâlen çözüm bekliyor.
