Marita Rodríguez, Stockholm’de yaşayan Şilili bir aktivist, teknede bulunan kadınlardan biri. Neden bu yolculukta olduğunu açıklıyor.
Marita, yolculuğun “benzersiz” olduğunu söylüyor. Marita’nın teknesinde yalnızca altı kişi var.
Katalonya’dan Anna: “Altın kalpli vahşi bir kadın.”
Uruguay’dan Anita: “Tenkede çayıyla dolaşıyor ve hikâyeler anlatıyor.”
İtalya’dan Irene: “Her daim moral veriyor, güneş ışığımız.”
Diğerleri arasında Brunei’den bir iş kadını ve bir hemşire bulunuyor. Marita, babasının Şili’deki askeri darbe sırasında idam edildiğini hatırlatarak, “Hepimiz normal insanlarız ama gözlerimizin önünde soykırım olurken sessiz kalamayız” diyor.
Marita’nın babası Rolando, 1976’da Pinochet rejimi tarafından öldürülmüş. Babasını hiç tanımayan Marita, bu kaybın inançlarını ve seçtiği yolu şekillendirdiğini söylüyor:
“Babamdan daha uzun yaşadım, ama her dayanışma eylemimde onun varlığını hissediyorum. Filoya katılımım onun anısına ve oğlumun gülümsemesiyle gerçekleşiyor. Gazze’deki çocukları düşünüyorum.”
Terörist İsrail, geçmişte tüm deniz girişimlerini engellemişti: 2010 Mavi Marmara saldırısı, 2011 Özgürlük Filosu II, 2018 Adil Gelecek Filosu ve 2023 ile 2025 Özgürlük Filoları. Marita, İsrail’in tepkisini şöyle özetliyor:
“Onların ne yapacağını asla bilemezsiniz. Daha önce gemilere çıkarak el koydular. Ama dünyadan daha fazla göz üzerimizde olursa ve devletler gerekeni yaparsa Gazze’ye ulaşabiliriz.”
Teröristİsrail, Sumud Filosunu “Hamas Filosu” olarak adlandırıyor terörize etmeye çalışıyor. Marita ise bu suçlamayı şiddetle reddediyor. Kalplerinde iki şey var; insanlık ve dayanışma.
Marita, misyonun amacını net bir biçimde anlatıyor:
“Yaşananlara sessiz kalamam. Dayanışma sadece bir kelime değil, eylem gerektirir.”
Teknelerdeki herkesin bir hikayesi var ama esas motivasyonları Gazze’de insani bir koridor açmak ve açlık içindeki halka yiyecek ve ilaç ulaştırmak.
Marita, filonun ablukayı kırabilmesi halinde devletlerin daha büyük gemiler gönderip Gazze halkına yardım ulaştırabileceğini umuyor. Ayrıca, bu hareketin devletleri İsrail’e baskı yapmaya teşvik edebileceğini söylüyor, “Bu zor. Olsa da denenmeye değer” diyor.
ABD, BM Güvenlik Konseyi’ndeki ateşkes tasarısını veto etmiş; bu, soykırımın durmasını engelleyen altıncı veto.
Marita, sözlerini son olarak şöyle noktalıyor:
“Gazze hakkında konuşmaktan vazgeçmeyin. Şu anda Gazze kenti zorla tahliye ediliyor ve bombalanıyor. Kimse güvenli değil. Örgütlenin, hükümetlerinize baskı yapın, grev yapın, tüm araçları kullanın.”
Röportaj, Taroa Zúñiga ve Vijay Prashad’a aittir.
Taroa Zúñiga Silva – İspanyol yazar ve medya koordinatörüdür. La Trocha yayınevinde yöneticilik yapmaktadır.
Vijay Prashad – Hindistanlı tarihçi, editör ve gazetecidir. Globetrotter’da baş muhabirdir. LeftWord Books’un editörlüğünü yapmaktadır.
