Dil, mantık, kelam, fıkıh, usûl-i fıkıh ve biyografi gibi çeşitli alanlarda eserler kaleme almış; ilmî çevrelerde özellikle siyaset bilimi alanında yazdığı Usûlü’l-hikem fî nizâmi’l-âlem adlı çalışmasıyla tanınan ve Osmanlı medreselerinde okutulan önemli metinler üzerine yaptığı ihtisar ve şerhlerle dikkat çeken âlim Hasan Kâfî Akhisârî’nin (ö.1025/1616) Ezhârü’r-ravzât fî şerhi Ravzâti’l-cennât adlı eseri, müellifin eğitim müfredatını kolaylaştırma ve yenileme çabalarının önemli ürünlerindendir.
Yusuf Bedir tarafından gerçekleştirilen bu tahkik çalışmasında ilk defa müellif nüshasına dayalı ve ilmî kriterlere uygun bir şekilde eserin daha önceki neşirlerindeki temel ve tâli düzeydeki eksiklikler giderildi. Muhakkikin, hem Ravzâtü’l-cennât isimli metni hem de onun şerhini içeren bu çalışması, yalnızca müellif nüshasına dayanmamakta, aynı zamanda yazara ait minhüvât notlarını da içermekte ve eserin kaynaklarını tespit etmektedir. Ayrıca muhakkikin, yerleşik telif anlayışından farklı bir yaklaşımla kaleme alınmış olan Akhisârî’nin eserine dair yazdığı, eserin telif geleneğindeki yerini ve özel bağlamını açıkladığı dirâse/inceleme yazısı da dikkate değerdir. Gerek tahkik gerekse inceleme bölümüyle Osmanlı ilim ve düşünce geleneğinin anlaşılmasına katkı sunmasını beklediğimiz bu çalışma, İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM) tarafından “İkinci Klasik Dönem Projesi” kapsamında yayıma hazırlandı.
